„W uznaniu słów i czynów” Sejm Rzeczypospolitej Polskiej ustanowił rok 2019 Rokiem Gustawa Herlinga-Grudzińskiego. To również wspaniała okazja, aby uczcić 100. rocznicę urodzin tego wielkiego pisarza, która obchodzona będzie w maju.
Pisarz był więźniem sowieckiego łagru, żołnierzem walczącym u boku gen. Andersa w bitwie pod Monte Cassino, współpracownikiem „Kultury” i Radia Wolna Europa, zaangażowanym w pomoc polskiej opozycji antykomunistycznej. Większość swojego życia spędził na emigracji – w Anglii i we Włoszech. Jednak przede wszystkim ceniony był jako autor książki „Inny świat. Zapiski sowieckie” oraz „Dziennika pisanego nocą”.
Zapraszamy wszystkich miłośników literatury Gustawa Herlinga-Grudzińskiego na kolejną prelekcję prof. Sławomira Buryły, pt. Gustaw Herling-Grudziński wobec wyzwań XX wieku. Wydarzenie odbędzie się 6 maja (poniedziałek) o godz. 17.00 w Pracowni Literackiej (ul. Rodziewiczówny 3).
Sławomir Buryła – profesor w Instytucie Polonistyki i Logopedii Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego. Zajmuje się literaturą wojny i okupacji, problematyką Holocaustu, prozą współczesną, edytorstwem i kulturą popularną. Od lipca 2009 do grudnia 2010 pełni funkcję przewodniczącego Rady Naukowej Żydowskiego Instytutu Historycznego w Warszawie (od marca 2013 do marca 2017 członek Rady Programowej ŻIH). Jest autorem książek „Prawda mitu i literatury” (Kraków 2003), „Opisać Zagładę” (Wrocław 2006, wyd. II, Toruń 2014), „Tematy (nie)opisane” (Kraków 2013), „Wokół Zagłady” (Kraków 2016), „Rozrachunki z wojną” (Warszawa 2017). Razem z Pawłem Rodakiem współredagował tom „Wojna: doświadczenie i zapis” (Kraków 2006), z Agnieszką Karpowicz i Radosławem Siomą „Zimą bywa się pisarzem…” (Kraków 2008), z Aliną Molisak „Ślady obecności” (Kraków 2010), z Martą Flakowicz-Szczyrbą „Nową poezję polską wobec tradycji” (Warszawa 2015), z Lidią Gąsowską i Danutą Ossowską „Mody w kulturze i literaturze popularnej” (Kraków 2011), „Tropy literatury i kultury popularnej” (Warszawa 2014), „Tropy literatury i kultury popularnej II” (Warszawa 2016), z Jakubem Michalczenią i Maciejem Urbanowskim, Marek Nowakowski i inni (Warszawa 2016). W 2012 ukazała się pod jego redakcją oraz Doroty Krawczyńskiej i Jacka Leociaka synteza „Literatura polska wobec Zagłady (1939–1968)” (wyd. II, Warszawa 2016). Jest edytorem i współredaktorem krytycznego wydania czterech tomów pism Tadeusza Borowskiego (Kraków 2004–2005). W 2018 roku w wydawnictwie IHP PAN ukazała się pod jego redakcją pierwsza (z czterotomowej edycji) monografia „Pogromy Żydów na ziemiach polskich w XIX i XX wieku. Literatura i sztuka.” Wygłaszał wykłady gościnne w kilkunastu ośrodkach krajowych i zagranicznych. Prezentował też referaty i wykłady na kilkudziesięciu konferencjach krajowych i zagranicznych. Był trzykrotnym stypendystą Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej (1999, 2002, 2006); kierownikiem i głównym wykonawcą w kilku projektach finansowanych w ramach KBN, NPRH i NCN. Był wielokrotnym recenzentem i członkiem komisji ministerialnych przy projektach realizowanych przez MNiSW. Jest autorem ponad 250 recenzji krytycznoliterackich i naukowych oraz około 100 artykułów. Aktualnie kieruje grantem NPRH Reprezentacje Zagłady w kulturze polskiej (1939–2015). Jego efektem ma być powstanie dwutomowej syntezy różnych form utrwalania Holocaustu w sztuce polskiej: filmie fabularnym i dokumentalnym, kulturze popularnej, malarstwie, teatrze, fotografii. W realizacje projektu jest zaangażowanych 10 badaczy z rożnych ośrodków akademickich w Polsce. Monografia ukaże się w 2020 roku będzie kontynuacją prekursorskiej syntezy „Literatura polska wobec Zagłady (1939–1968)” (wyd. II, Warszawa 2016) pod redakcją profesora oraz Doroty Krawczyńskiej i Jacka Leociaka.
W lutym 2015 roku Prezydent RP nadał dr. Hab. Sławomirowi Buryle tytuł profesora nauk humanistycznych. Wygłaszał wykład gościnne w kilku ośrodkach akademickich w Europie (m.in. Amsterdamie, Mainz, Paryżu, Moskwie, Petersburgu, Sztokholmie). Od lat badacz związany jest naukowo z Instytutem Badań Literackich PAN w Warszawie, gdzie otrzymał wszystkie stopnie i tytułu naukowe.
Wypromował 9 doktorantów.